1964 < 1965 > 1966-71
Een impressie van Armando's werken uit 1965
1965 markeerde voor Armando zijn afscheid van de Nul-groep. Dat jaar opende in het Stedelijk Museum Amsterdam de derde museale ZERO-tentoonstelling onder de titel Nul negentienhonderd vijf en zestig. Nul (en de internationale ZERO-beweging) kon in 1965 binnen de museale wereld op meer enthousiasme rekenen dan de jaren ervoor. Het Stedelijk Museum vervaardigde een fraaie, tweedelige catalogus met afbeeldingen en kunstenaarsteksten. Armando beschouwde dit succes echter met andere ogen: ‘Nul was te etabliert geworden’, de 'verzakelijking' stootte tegen de borst. Al tijdens de feestelijke opening van de tentoonstelling nam Armando afscheid van Nul - hij bleef zelfs niet tot het einde van de avond en ontbreekt zodoende op de groepsfoto van kunstenaars. Het koele oog van Nul had hem ‘uitgehongerd’, zo herinnerde hij zich: Armando miste het ambachtelijke handwerk.
Een curieus object: Model Edition Nul 65
Dit werk van Armando ontstond in aanloop naar de Nul-tentoonstelling van 1965. Om extra inkomsten te genereren, dachten kunstenaars aan een editie van 'doe-het-zelf'-kunstwerken. Deze kunstwerken zouden als bouwpakket in de museumwinkel te koop worden aangeboden, met een door de kunstenaar gesigneerd certificaat van echtheid. Het plan kwam echter niet van de grond. Enkele prototypes werden wel vervaardigd, waaronder die van Armando, Lucio Fontana en George Ricky. De prototypes van Armando en Ricky werden uitgevoerd door Henk Peeters. De nieuwe stijl
Samen met Henk Peeters, Hans Sleutelaar, Cornelis Bastiaan Vaandrager en Hans Verhagen vormde Armando de redactie van het tijdschrift De Nieuwe Stijl (1965-1966). Van dit tijdschrift in pocket-book formaat verschenen twee nummers. Karakteristiek aan het tijdschrift is het samengaan van literair en beeldend werk, dat volgens Armando 'uit een en dezelfde bron' afkomstig was.
De ready-made, het overnemen ('isoleren') van kant-en-klare elementen uit de werkelijkheid, had in het beeldende werk van Nul al vorm gekregen met bouten en prikkeldraad (Armando), kurken (Henderikse) en veren en watten (Henk Peeters). In de poëzie werd de ready-made (lees: 'gevonden' teksten) echter ook gretig toegepast. Amando doet dit in beide nummers van het tijdschrift onder de titel Parade der proleten. Citaten uit negatieve recensies van zijn poëzie en meer algemeen van ZERO-kunst, werden gepresenteerd als 'nieuwe poëzie'. En daarmee werd de negatieve kritiek herbenoemd tot visiekaartje van een nieuwe poëticale opvatting. |
Klik voor een groter formaat en meer informatie
BELANGRIJKE TENTOONSTELLINGEN VAN 1965
'Zero Avantgarde 1965', atelier van Lucio Fontana, Milaan 'Nul negentienhonderd vijfenzestig', Stedelijk Museum, Amsterdam 'Zero Avantgarde', Galleria del Cavallino, Venetië 'Gruppe Nul', Künstlersiedlung Halfmannshof, Gelsenkirchen 'Aktuell 65', Galerie Aktuell, Bern Zero: an Exhibition of European Experimental Art', The Washington Gallery of Modern Art, Washington EEN KEUZE UIT CATALOGI EN ANDERE ARCHIVALIA |